1 Corinthians 1

CHAPTER 1

Paul Gives Thanks

1Παύλος κλητός απόστολος Ιησού χριστού διά θελήματος θεού και Σωσθένης ο αδελφός 2τη εκκλησία του θεού τη όυση εν Κορίνθω ηγιασμένοις εν χριστώ Ιησού κλητοίς αγίοις συν πάσι τοις επικαλουμένοις το όνομα του κυρίου ημών Ιησού χριστού εν παντί τόπω αυτών τε και ημών 3χάρις υμίν και ειρήνη από θεού πατρός ημών και κυρίου Ιησού χριστού 4ευχαριστώ τω θεώ μου πάντοτε περί υμών επί τη χάριτι του θεού τη δοθείση υμίν εν χριστώ Ιησού 5ότι εν παντί επλουτίσθητε εν αυτώ εν παντί λόγω και πάση γνώσει 6καθώς το μαρτύριον του χριστού εβεβαιώθη εν υμίν 7ώστε υμάς μη υστερείσθαι εν μηδενί χαρίσματι απεκδεχομένους την αποκάλυψιν του κυρίου ημών Ιησού χριστού 8ος και βεβαιώσει υμάς έως τέλους ανεγκλήτους εν τη ημέρα του κυρίου ημών Ιησού χριστού 9πιστός ο θεός δι΄ ου εκλήθητε εις κοινωνίαν του υιού αυτού Ιησού χριστού του κυρίου ημών

Divisions among the Brethren

10παρακαλώ δε υμάς αδελφοί διά του ονόματος του κυρίου ημών Ιησού χριστού ίνα το αυτό λέγητε πάντες και μη η εν υμίν σχίσματα ήτε δε κατηρτισμένοι εν τω αυτώ νοϊ και εν τη αυτή γνώμη 11εδηλώθη γαρ μοι περί υμών αδελφοί μου υπό των Χλόης ότι έριδες εν υμίν εισι 12λέγω δε τούτο ότι έκαστος υμών λέγει εγώ μεν ειμι Παύλου εγώ δε Απολλώ εγώ δε Κηφά εγω δε χριστού 13μεμέρισται ο χριστός μη Παύλος εσταυρώθη υπέρ υμών η εις το όνομα Παύλου εβαπτίσθητε 14ευχαριστώ τω θεώ ότι ουδένα υμών εβάπτισα ει μη Κρίσπον και Γάϊον 15ίνα μη τις είπη ότι εις το εμόν όνομα εβάπτισα 16εβάπτισα δε και τον Στεφανά οίκον λοιπόν ουκ οίδα ει τινά άλλον εβάπτισα 17ου γαρ απέστειλέ με χριστός βαπτίζειν αλλ΄ ευαγγελίζεσθαι ουκ εν σοφία λόγου ίνα μη κενωθή ο σταυρός του χριστού

Christ -- God's Power and Wisdom

18ο λόγος γαρ ο του σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις θεού εστι 19γέγραπται γαρ απολώ την σοφίαν των σοφών και την σύνεσιν των συνετών αθετήσω 20που σοφός που γραμματεύς που συζητητής του αιώνος τούτου ουχί εμώρανεν ο θεός την σοφίαν του κόσμου τούτου 21επειδή γαρ εν τη σοφία του θεού ουκ έγνω ο κόσμος διά της σοφίας τον θεόν ευδόκησεν ο θεός διά της μωρίας του κηρύγματος σώσαι τους πιστεύοντας 22επειδή και Ιουδαίοι σημείον αιτούσι και Έλληνες σοφίαν ζητούσιν 23ημείς δε κηρύσσομεν χριστόν εσταυρωμένον Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον Έλλησιν δε μωρίαν 24αυτοίς δε τοις κλητοίς Ιουδαίοις τε και Έλλησιν χριστόν θεού δύναμιν και θεού σοφίαν 25ότι το μωρόν του θεού σοφώτερον των ανθρώπων εστί και το ασθενές του θεού ισχυρότερον των ανθρώπων εστί 26βλέπετε γαρ την κλήσιν υμών αδελφοί ότι ου πολλοί σοφοί κατά σάρκα ου πολλοί δυνατοί ου πολλοί ευγενείς 27αλλά τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο θεος ίνα τους σοφούς καταισχύνη και τα ασθενή του κόσμου εξελέξατο ο θεος ίνα καταισχύνη τα ισχυρά 28και τα αγενή του κόσμου και τα εξουθενημένα εξελέξατο ο θεος και τα μη όντα ίνα τα όντα καταργήση 29όπως μη καυχήσηται πάσα σάρξ ενώπιον αυτού 30εξ αυτού δε υμείς εστε εν χριστώ Ιησού ος εγενήθη ημίν σοφία από θεού δικαιοσύνη τε και αγιασμός και απολύτρωσις 31ίνα καθώς γέγραπται ο καυχώμενος εν κυρίω καυχάσθω